منابع مشابه بیشتر ...

62541a0c9c625.JPG

درآمدی بر رویکرد سیاسی ـ مذهبی معتز عباسی (ح 252ـ255 ق) در برابر امامیه

احمد فلاح زاده, محمد سپهری

معتز عباسی (ح 252ـ255ق)، در شرایطی به خلافت رسید که درگیری­های دربار، اوضاع را آشفته کرده بود. به پیروی از نگاه کلی عباسیان، امامیه نیز در سامرا و به پیشوایی امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع)، از نظرِ دربار جریانی مخالف به شمار می­رفت. معتز، ضمن بازگرداندن حکومت به خاندان متوکل، به سنّت­های پدرش در فرمانروایی بازگشت؛ اما روزگار او، زمانه شورش‌های مخالفان و از جمله امامیه بود. این پژوهش، در پاسخ به این پرسش که «معتز چه رویکرد سیاسی ـ مذهبی در برابر امامیه اتخاذ کرد؟»، بر اساس توصیف و تحلیل داده­های تاریخی، به این نتیجه رسیده است که او تحت تاثیر مادر، برادر و استادانش، خلافت را اداره می­کرد و از نظر سیاسی، امامیه را حزبی مخالف می­دانست و از نظر مذهبی نیز تحت تأثیر جریان اهل حدیث، امامیه را فرقه­ای منحرف می­شمرد؛ به‌ویژه انتشار خبر نزدیک شدن تولد مهدی(ع) از سوی پیشگویان دربار، به عنوان پایان‌بخش خلافت عباسی، به واکنش‌های دربار سرعت بخشید.

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

54e58df505c50.jpg

الشيعه فى كتاب بغيه الطلب فى تاريخ حلب لابن العديم( 588- 660 ق)

حسین واثقی

شهر حلب از بزرگترین شهرهای اسلامی از قرن اول هجری تا به امروز است. به گفته ابن العدیم مذهب تشیع تنها مذهب رایج در این شهر در قرن پنجم بوده است. سیف الدوله حاکم شیعی حمدانی بر این منطقه حکومت داشت. افراد زیادی از حلب در صفین حضور داشتند که در کتاب به معرفی آنان پرداخته شده است. علما و خاندان های شیعی مانند: بنو زهره، بنوحمدان و بنو خشاب  از دیگر مباحثی است که در این کتاب به آن اشاره شده است.  

جغرافیا/آسیا/شامات
کتاب