نبذةالنيل والفرات: "جولة في الأماكن المقدسة" كتاب سرد فيه المؤلف الحوادث التي وقعت في مكة المقدسة من ابتداء دعوة الرسول الأعظم صلى الله عليه وسلم وابتداء بناء الكعبة بيد إبراهيم الخليل عليه السلام، وقصة الفيل، وولادة علي بن أبي طالب رضي الله عنه في جوف الكعبة الذي لم يولد أحد قبله ولا بعده، وهذا من خصائص أمير المؤمنين عليه السلام، وأول من سكن في مكة المكرمة والمدينة المنورة وهجرة الرسول الأعظم إليها وانتشار الإسلام في المدينة المنورة وقبور فاطمة الزهراء رضي الله عنها، والإمام الحسن والإمام الحسين بن علي والإمام الباقر والإمام الصادق رضي الله عنهم أجمعين وقبور الصحابة وبيت المقدس والنجف الأشرف وكربلاء وكاظمية وسامراء وخراسان وبقيع المدينة وقم ومرقد زينب وغيرهم من الأنبياء وقبور بعض أولاد الأئمة عليهم السلام، وبعض حوادث التاريخ في العالم وعقائد الشيعة الإثنا عشرية البالغ عددهم أربعمائة مليون نسمة في هذا التاريخ (15 شعبان يوم ولادة الإمام المنتظر 1404هـ، وغيرها من المطالب النافعة. مؤسسة الاعلمي للمطبوعات مؤسسة الاعلمي للمطبوعاتمؤسسة الاعلمي للمطبوعات مؤسسة الاعلمي للمطبوعات
با رحلت رسول خدا، توجه به رویکرد صلحمحورِ آن حضرت به منظور حفظ انسجام جامعة اسلامی و اتحاد مسلمانان کمتر شد. اما با شروع خلافت امیرالمؤمنین و التزام عملی ایشان به قرآن و سنت پیامبر، توجه به این امر نیز رنگی تازه به خود گرفت. مروری بر عملکرد امام در دوران کوتاه خلافت ایشان و مطالعة موردی جنگ جمل، بر پایة کهنترین متون تاریخی، براین امر گواه است. بر این اساس، پرسش پژوهش حاضر آن است که چه مستندات تاریخیای از نحوة عملکرد امام علی در وقایع پیرامون جنگ جمل وجود دارند که با بهرهگیری از آنها بتوان بر توجه آن حضرت به حفظ انسجام جامعة اسلامی و اتحاد مسلمانان با رویکردی صلحمحور صحه گذارد؟ نتیجة این پژوهش توصیفی - تحلیلی، آن است که ایشان با محوریت جلوگیری از ایجاد افتراق در جامعه، ضمن شفافسازی اوضاع برای مردم و فرستادن نمایندگانی نزد فتنهانگیزان، با رویکردی صلحطلب کوشیدند تا از منتهی شدن فتنه به جنگ جلوگیری نمایند. همانطورکه پس از اتمام نبرد، با پرهیز از خشونت و رفتار دینمحور با بازماندگان، عدممماشات در امور جامعة اسلامی (انتخاب حکمران) و نوشتن نامه و تشریح وقایع برای مردم کوفه و مدینه، در حفظ انسجام جامعة اسلامی و اتحاد مسلمانان کوششی حداکثری داشتند.
صحابهنگاری که به طور جدی از قرن سوم هجری آغاز گشت، با ورود اسلام به سایر سرزمینهای اسلامی راه یافت؛ زیرا صحابهنگاران، اصحاب را واسطه میان پیامبر و امت و نیز آشنایان به سنت و سیره رسول خدا میپنداشتند. اما صحابهنگاریهایی که در مناطق مختلف تدوین شد، تحتتأثیر جریانات فکری ـ سیاسی، شکلهای مختلفی به خویش گرفت و علاوه بر کمیت و حجم، در محتوا و روایات این آثار، تأثیرات بسزایی برجای نهاد. این جریانات فکری ـ سیاسی، سبب گشت تا صحابهنگاران در پی حل، پاسخگویی و یا مقابله با این تفکرات، روایاتی را از اصحاب انعکاس دهند، که در جهت تأیید ایدئولوژی مورد توافق خویش و یا در راستای حاشیهرانی گفتمانهای نامطلوب جامعه باشد. پژوهش پیش روی، تلاش خواهد کرد تا شیوة بازیابی الاستیعاب در ترجمه خلفای نخستین را تحلیل کند تا نشان دهد که اگرچه این کتاب، به بازتاب همان روایات سدههای نخست هجری میپردازد، گزینش، چینش و چگونگی کاربرد واژگان آن در جهت طرد و یا برجستهسازی برخی از اصحاب شکل گرفته است تا به فرآیند سیاسی ـ مذهبی زمانه پاسخ قاطعی دهد و یا در جهت تأیید این فرآیندها و ایدئولوژیها حرکت نماید.