بحرین یکی از کشورهای همسایه جمهوری اسلامی ایران در منطقه خلیج فارس است. شناخت کشورهای همسایه یکی از ضروریات برای مسئولان کشور، متصدیان امور سیاست خارجی و استادان و دانشجویان علوم سیاسی به ویژه مدیران امنیتی است. در این میان، شناخت بحرین از اهمیت مضاعفی برخوردار است. از جمله دلایل این شناخت می توان به سوابق تاریخی حاکمیت ایران بر بحرین،‌ وجود قرابت فرهنگی و مذهبی بین مردم دو کشور، حضور آشکار و گسترده نیروهای نظامی آمریکا در بحرین و وحشت حاکمان بحرین و کشورهای غربی از تاثیرات انقلاب اسلامی ایران بر مردم این کشور اشاره کرد. مهم تر آنکه اکثریت جمعیت این کشور را شیعیان تشکیل می دهند، با این حال، اقلیت اهل سنت بر آنان حکم می رانند و تبعیض های گسترده ای علیه آنها روا می دارند و ظلم و ستم فراوانی بر آنان اعمال می کنند.

منابع مشابه بیشتر ...

626118cc57bba.JPG

الحقبة التأسیسیة للتشیع الاثني عشري: حوار الحدیث بین قم وبغداد تألیف الدکتور أندرو ج. نیومان؛ عرض ودراسة

علی زهیر هاشم الصراف

خلّف المستشرقون أسلاف الباحثین الغربیین حالیاً تراثاً لا بأس به من الدراسات المشرقیة والإسلامیة إستفاد منه هؤلاء الباحثون، فالإستشراق تحوّل إلى مجالات علمیة بحتة أصبحت تدرسها الکلیات ومراکز الأبحاث، لکنّ تلک الأبحاث بقیت تخدم أهداف ومصالح الغرب الإمبریالیة فی بعض الموارد، إلا أن الکثیر منها حالیاً نابعة عن وجدان باحثین غربیین أحرار یصنّفون الکتب والأبحاث من أجل إرضاء أطماحهم البحثیة واستکمالاً لمسیرتهم العلمیة. ومن جملة الحقول البحثیة المهمة التی کتب فیها الباحثون الغربیون الکثیر من هذه الدراسات، هی الدراسات الإسلامیة والحدیث الشریف منها بالتحدید سیّما الحدیث الشیعی. ومن هؤلاء الباحثین المعاصرین أستاذ جامعة إدینبرا الدکتور أندرو ج. نیومان الذی شهدنا له العدید من المساهمات فی حقل الفکر الإمامی وبالتحدید دراساته فی الحدیث الشیعی وجهود علماء الإمامیة فی العصر الصفوی وتحدیداً فی موضوع جدلیة الدین والعلماء مع السیاسة ورجالها. وما نهدف إلیه من دراستنا هذه هو نقد کتاب الباحث نیومان الهامّ عن تاریخ الحدیث الشیعی فی القرون التأسیسیة للمذهب الإمامی وأثر النهجَین الفکریَین الهامَّین عند علماء الإمامیة وهما: النهج الأصولی والنهج الإخباری الذی یمثله قم والقمّیون آنذاک فی تدوین أقدم ثلاثة مجامیع روائیة عند الشیعة الإمامیة: المحاسن للبرقی (توفی بین 274ـ280 ه‍/ 887ـ893 م) وبصائر الدرجات للصفّار القمّی (ت 290 ه‍/ 903 م) والکافی فی علم الدین للکلینی الرازی (ت 329 ه‍/ 941 م) وفق منهج التحلیل التاریخی والإستقرائی للنصوص التاریخیة والروائیة سیّما من تلک الکتب.