کتابخانه مجازی ادبیات

بدون تردید مرجعیت علمی، یعنی تبیین و تفسیر آیات مبهم و متشابه و بیان معارف و احکامی که به روشنی و صراحت در قرآن کریم نیامده، مانع برداشت نادرست و نزاع علمی در میان مسلمانان است. این امر از شئون و وظایف پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله است که پس از ایشان به اهل بیت علیهم السّلام واگذار شد. یکی از ادله مهم این مسئله که در منابع روایی اهل سنت نیز به آن پرداخت شده، روایات نبوی مورد پذیرش اهل سنت است. ایشان معتقدند اگر چیزی با سنّت نبوی که در راس آن سخنان رسول خداست اثبات شده باشد، حجت و معتبر است. احادیثی مانند ثقلین، مدینه العلم و سفینه نوح از جمله روایات بیان کننده مرجعیت علمی اهل بیت علیهم السّلام است که در این نوشتار با روش تحقیق تحلیلی- توصیفی و با مراجعه به منابع کتابخانه¬ای، چگونگی دلالت آنها بر مرجعیت علمی عترت پیامبرصلی الله علیه و اله با تکیه بر منابع مکتوب اهل سنّت بررسی شده است. در این جستار این نتیجه به دست آمده است که پاره¬ای از این احادیث تنها در مورد حضرت علی علیه السّلام وارد شده است، اما از آنجا که علم آن حضرت بعد از ایشان به دیگر امامان منتقل شده است، این شان شامل دیگر معصومین علیهم السّلام نیز خواهد شد.

نا آشنايي و يا عدم دقت در سير تبيين معارف وحياني، گاه سبب بروز شبهه تبدل و تحول پذيري آموزه هاي شيعي شده است، از اين رو، شناختي دقيق از سير تبيين معارف اهل بيت عليهم السلام، نيازمند توجه به همه شرايط و عناصر تاريخي اثرگذار در دوره پيامبر و امامان است که در آن، تکامل تدريجي معارف با دو ويژگي: نخست، فرايند اجمالي تفصيلي و دوم، ترسيم چهار دوره نسبي در دوران حضور اهل بيت عليهم السلام روشن مي گردد. نوشته حاضر با محور قرار دادن آموزه «امامت» بر آن است تا چگونگي روند تبيين اين اصل را با ملاحظه عناصر تاريخي در دوره حضور، بيان کند و نيز نشان دهد که محتواي وحياني در سير خود دستخوش تبدل و تحول نشده است.