کتابخانه مجازی ادبیات

در طول تاریخ اسلام، بخصوص در دورانی که معصوم(علیه السلام) مجبور به سکوت و دوری از امور سیاسی بود، جامعه اسلامی به مرور از دستورات انسان ساز اسلام دور گشت، به گونه ای که به تأسی از خلفا، در بین افراد جامعه مجالس لهو و لعب و فرهنگ مصرف گرایی شیوع یافت. در همین زمینه، به شخصیت و ارزش زن نیز کمتر توجه گردید و نگاه کالاپندارانه و ابزاری به او به صورت یک فرهنگ همگانی در آمد. زنان دربار همواره سرگرم رقابت با یکدیگر برای استفاده از لباس ها، وسایل و زیورآلات گران قیمت بودند و شرکت در مجالس بزم و مهمانی های باشکوه جزئی از برنامه روزانه آنان به شمار می آمد. در واقع، الگویی که آنان به عنوان زنان طبقه حاکم به جامعه ارائه می دادند دوری از کمالات انسانی و غوطهور شدن در مادیان و زندگی دنیوی بود. در چنین جامعه ای که ارزش های باطل و دروغین ترویج می شد، زنان خاندان اهل بیت(علیهم السلام) به تأسی از ائمه هدی(علیهم السلام) در بالاترین درجات بینش توحیدی به سر می بردند. آنان با کسب دانش از محضر ائمه(علیهم السلام) و شرکت در فعالیت های علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی عصر خویش، شأن و شخصیت والای زن مسلمان را به نمایش گذاشتند.