کتابخانه مجازی ادبیات

Sociology of Shiʿite Islam is a comprehensive study of the development of Shiʿism. Its bearers first emerged as a sectarian elite, then a hierocracy and finally a theocracy. Imamate, Occultation and the theodicy of martyrdom are identified as the main components of the Shiʻism as a world religion. In these collected essays Arjomand has persistenly developed a Weberian theoretical framework for the analysis of Shiʿism, from its sectarian formation in the eighth century through the establishment of the Safavid empire in the sixteenth century, to the Islamic revolution in Iran in the twentieth century. These studies highlight revolutionary impulses embedded in the belief in the advent of the hidden Imam, and the impact of Shiʻite political ethics on the authority structure of pre-modern Iran and the constitution of the Islamic Republic of Iran.

نجات بخشی ادیان اصطلاحی است غالبا ناظر به معنای رستگاری اخروی؛ سخن بر سر آن است که از نظر ادیان آسمانی چه کسانی می توانند از آتش دوزخ رهیده، اجازه ورود به بهشت را کسب نمایند. آیا این ادیان تنها پیروان خود را اهل سعادت و بهشت می دانند یا برای پیروان دیگر ادیان نیز سهمی از بهشت قایل اند؟ از گذشته های دور رویکرد پیروان هر یک از ادیان در این مسئله عموما رویکردی منحصرگرایانه بوده است؛ ارباب ادیان، هر یک، تنها پیروان خود را شایسته نجات دانسته و برای دیگران سرانجامی دوزخی ترسیم نموده اند. این نوشتار، نخست، نجات بخشی را از دریچه باور زرتشتیان، یهودیان، مسیحیان و مسلمانان بررسی نموده، سپس، به طور ویژه دیدگاه مکتب تشیع را در این باره به بحث گذاشته است. روش تحقیق در این نوشتار توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی است.