Little research has been done on Western women who convert to Shi‘i Islam. To fill this gap, this study was conducted on American and Canadian women who have converted to Shi‘i Islam. Most of the research subjects in this study reported a moderate to severe sense of social marginalization after conversion. This marginalization resulted from membership in multiple minority groups (Shi‘i, Muslim, convert, and female); Black converts reported the most severe sense of marginalization due to the added pressure of being a racial minority in North America. Most of the research subjects also experienced a sense of social exclusion from other Shi‘i Muslims. Therefore, the question arises as to why these women continued to adhere to Shi‘i Islam despite these difficulties. This article will attempt to answer this question through an analysis of the data provided by the research subjects. تحقیقات کوچکی در مورد زنان غربی انجام شده که به اسلام شیعه تبدیل شده اند. برای پر کردن این شکاف، این مطالعه بر روی زنان آمریکایی و کانادایی که به اسلام شیعی تبدیل شده اند انجام شد. بیشتر مطالعات انجام شده در این تحقیق، پس از تبدیل، به معنای محرومیت تا شدید محرومیت اجتماعی بوده است. این حاشیه سازی منجر به عضویت در گروه های اقلیت های مختلف (شیعه، مسلمان، تبدیل و زن) شد. سیاهان به دلیل افزایش فشار اقلیت نژادی در آمریکای شمالی، حس شدیدترین حادثه را گزارش کردند. بسیاری از افراد تحقیقاتی نیز احساس ازدواج اجتماعی را از دیگر مسلمانان شیعه تجربه کردند. بنابراین، این پرسش مطرح می شود که چرا این زنان با وجود این مشکلات همچنان به اسلام پیروی می کنند. این مقاله تلاش خواهد کرد تا از طریق تجزیه و تحلیل داده های ارائه شده توسط پژوهشگران، به این سوال پاسخ دهد.

منابع مشابه بیشتر ...

626118cc57bba.JPG

الحقبة التأسیسیة للتشیع الاثني عشري: حوار الحدیث بین قم وبغداد تألیف الدکتور أندرو ج. نیومان؛ عرض ودراسة

علی زهیر هاشم الصراف

خلّف المستشرقون أسلاف الباحثین الغربیین حالیاً تراثاً لا بأس به من الدراسات المشرقیة والإسلامیة إستفاد منه هؤلاء الباحثون، فالإستشراق تحوّل إلى مجالات علمیة بحتة أصبحت تدرسها الکلیات ومراکز الأبحاث، لکنّ تلک الأبحاث بقیت تخدم أهداف ومصالح الغرب الإمبریالیة فی بعض الموارد، إلا أن الکثیر منها حالیاً نابعة عن وجدان باحثین غربیین أحرار یصنّفون الکتب والأبحاث من أجل إرضاء أطماحهم البحثیة واستکمالاً لمسیرتهم العلمیة. ومن جملة الحقول البحثیة المهمة التی کتب فیها الباحثون الغربیون الکثیر من هذه الدراسات، هی الدراسات الإسلامیة والحدیث الشریف منها بالتحدید سیّما الحدیث الشیعی. ومن هؤلاء الباحثین المعاصرین أستاذ جامعة إدینبرا الدکتور أندرو ج. نیومان الذی شهدنا له العدید من المساهمات فی حقل الفکر الإمامی وبالتحدید دراساته فی الحدیث الشیعی وجهود علماء الإمامیة فی العصر الصفوی وتحدیداً فی موضوع جدلیة الدین والعلماء مع السیاسة ورجالها. وما نهدف إلیه من دراستنا هذه هو نقد کتاب الباحث نیومان الهامّ عن تاریخ الحدیث الشیعی فی القرون التأسیسیة للمذهب الإمامی وأثر النهجَین الفکریَین الهامَّین عند علماء الإمامیة وهما: النهج الأصولی والنهج الإخباری الذی یمثله قم والقمّیون آنذاک فی تدوین أقدم ثلاثة مجامیع روائیة عند الشیعة الإمامیة: المحاسن للبرقی (توفی بین 274ـ280 ه‍/ 887ـ893 م) وبصائر الدرجات للصفّار القمّی (ت 290 ه‍/ 903 م) والکافی فی علم الدین للکلینی الرازی (ت 329 ه‍/ 941 م) وفق منهج التحلیل التاریخی والإستقرائی للنصوص التاریخیة والروائیة سیّما من تلک الکتب.