دوستی دربارۀ شرایط تلمذ محدّثین و مقدار تحمّل روایت از استاد به شکل اجازه سؤال کرد. به این معنی که اگر شخصی صرفاً از شیخ و استادِ حدیثی اجازه ای داشته باشد، و بر او قرائت، سماع.. نکرده باشد، می توان گفت که او شاگرد او بوده است؟ در جواب باید گفت که در این رابطه بین قدما و متأخرین باید تفصیل قائل شد. قدما اگر از کسی اجازۀ روایت می گرفتند به خاطر تحمّل مکتوبات معینی بوده است و یا روایات مشخصی در کتابی خاص را در اجازه قصد می کردند. در این صورت به طور مشخص بر علوم دانشور اضافه می شد؛ چرا که او حق داشت از این پس این مکتوبات و احادیث را از استاد خود روایت کند. بدون شک محدثین در آن عصور بدون اخذ اجازه حق نداشتند تا از منابع تحدیث کنند. چنانکه قطعا در این اخذ و عطا بین استاد و تلمیذ معرفت به تفصیل دانش و اهلیت تلمیذ مراعات می شده است.