فرهنگ و مذهب شيعي، در ادبيات مذهبي و هنر در دوران تيموري و صفويه نمود يافت و در دوران قاجار به اوج خود رسيد. در اين دوره، اوضاع سياسي اجتماعي، بستر ظهور نقاشي هايي با مضامين مذهبي را به وجود آورد. به دليل تحولات پس از مشروطه، نقاشي مذهبي عمدتا به نقاشي هاي عاميانه اي محدود بود که بيش تر نقاشان غيرحرفه اي انجام مي دادند. هنر نقاشي به عنوان يکي از عرصه هاي فعاليت بشر از ديرباز تاکنون، با ظهور در نقش ها و تعاريف گوناگون تداوم يافته است. از جمله روش هايي که براي تصوير کردن موضوعات وقايع مذهبي به کار گرفته شده، روش شمايل نگاري شيعي در نقاشي هاي قهوه خانه اي است. يکي از ويژگي هاي مهم شمايل نگاري شيعي در نقاشي قهوه خانه اي، پيوستگي اش با دين و باورهاي اسلامي است. سوال پژوهش اين است که شمايل نگاري شيعي در نقاشي هاي قهوه خانه اي با موضوع عاشورا چه ويژگي هايي دارد؟ بر اين اساس، هدف پژوهش، شناخت ويژگي هاي شمايل نگاري عاشورا در نقاشي قهوه خانه اي، از طريق بررسي بازتاب باورهاي شيعي است. روش پژوهش به شيوه توصيفي انجام گرفته و ابزار گردآوري اطلاعات کتابخانه اي است.
عاشورا، بهعنوان «زمان مقدس» و کربلا، در مقام «مکان مقدس»، یکی از محوریترین باورهای شیعی است و نقشی ممتاز در تشیع دارد. رویکردهای جدیدی همچون پدیدارشناسی، امکان تصویر جدیدی از این باور رایج شیعی برای انسان معاصر فراهم میآورد. میرچا الیاده با رویکردی پدیدارشناسانه در باب مبحث ادیان، بر این نظر است که غالب باورها و آیینهای ادیان بر محور «آفرینش» و «نوزایی آفرینش» قرار دارد. اگرچه آیینهای عاشورایی، بازسازی حادثه غمبار کربلاست، مقایسه و تطبیق آنها با آیینها و جشنهای نوزایی سایر ملل، نشان میدهد که مفهوم و کارکرد و ساختاری مشابه دارند. بر همین اساس، میتوان واقعه عاشورا را «آیین نوزایی شیعه» دانست. علاوه بر این، باورها و آیینهای عاشورایی فراتر از یک منطقه است. پیش از این، پرسشهایی از این دست، سکوت یا پاسخهایی سنتی در پی میآورد؛ حال آنکه میزان اقناع پاسخهای سنتی به چنین پرسشهایی خود مورد پرسش است. دست کم بخشی از جامعه، از رویکردهای جدید و علمی، استقبال میکنند. در این مقاله کوشش شدهاست با رویکردی جدید و برون دینی، آیینها و باورهای عاشورایی بازخوانی شود. هدف پاسخ به این پرسش است: آیا از طریق بازخوانی و تعامل با سایر فرهنگهای مشابه در باب آیین نوزایی، امکان ارائه تصویری قابل مفاهمه از عاشورا برای غیرشیعیان وجود دارد؟
ویلفرد مادلونگ یکی از برجستهترین خاورشناسان شیعهپژوه معاصر است که آثارش در همسنجی با سایر شیعهپژوهان غربی از امتیازهای علمی و روشی بسیاری برخوردار است. اولین مقالۀ مدخل «حسینبن علی علیه السلام» در دایرةالمعارف ایرانیکا در مورد حیات و اهمیت امام حسین علیه السلام در شیعه، توسط وی نگاشته شده است. در این پژوهه با روش توصیفی ـ تحلیلی به بررسی و نقد مقالۀ مادلونگ پرداخته شده است. برایند بررسی و نقد گزارش وی، خصوصا در مورد شیوۀ استفاده از منابع در روایت رخدادهای پیرامون صلح و تدفین امام مجتبی علیه السلام و برخی از مواضع حضرت اباعبدالله علیه السلام است. مادلونگ در مقالۀ خود، صرفا به نقل مبتنی بر منابع بسنده نکرده و در بسیاری از موارد، برداشتها و تحلیلهای شخصی خود را نیز ارائه کرده است.