شریعتی عنصری تاثیرگذار بر جامعه و محیط خود بود و سعی کرد با نوآوری ترمینولوژیک به بیان مفاهیم جدید و بازسازی برخی مفاهیم، نمادها و ... بپردازد و به دنبال ارائه تفسیری ایدئولوژیک از تشیع - آرمان خواهی رادیکال را به ارمغان آورد تا از سقوط جامعه به ورطه از خودبیگانگی و پذیرش هژمونی و جریان فکری غرب جلوگیری کند . چارچوب نظری نظریة زبان و گفتمان، زبان و تولید قدرت و امکانات آن برای خلق نمادها، استعاره ها و ... هستند که برای فهم پژوهش حاضر موثر واقع می شوند. روش پژوهش اسنادی - کتابخانه ای است . این پژوهش تحلیلی از نوع تبیین علّی است و یافتن تاثیر متغیر مستقل (ترمینولوژی شریعتی) بر است. نتایج نشان می دهد « مدخلیت علّی » متغیر وابسته (رادیکالیسم شیعی ) با استفاده از روش ترمینولوژی مطرح شده از سوی شریعتی و ارتباط آن با رادیکالیسم شیعی در دهه ها ی 40 و50 شمسی جهت بسترسازی برای تکوین و تسریع در ظهور پدیده رادیکالیزم شیعی در انقلاب اسلامی ایران موثر است.
یکی از دورههای مهم و حساس تاریخ شیعه، عصر سلجوقی است که بهسبب تغییر حاکمیت و جایگزین شدن دولت سنیمذهب به جای دولت شیعی آلبویه، وضعیت شیعیان دگرگون شد. تصور میشود با روی کار آمدن سلجوقیان ـ که پایبندی عمیقی به مذهب اهلسنت و خلافت عباسی داشتند ـ میبایست عرصه برای فعالیت شیعیان تنگ و آنان به حاشیه رانده شده باشند؛ اما برخلاف این تصور، در عصر سلجوقی بخصوص در نیمة دوم آن، مراکز شیعهنشین توسعه یافتند و نهادهای علمی و آموزشی و بهتبع آنها فعالیتهای علمی و پژوهشی، نهتنها دچار خلل و نقص نشدند، بلکه با عملکردی چشمگیر به کار خود ادامه دادند. در این مقاله به این مسئله پرداخته میشود که علل حفظ و تداوم تشیع و فعالیتهای آن در این دوره چه بوده است؟ به نظر میرسد که عوامل اصلی در تداوم تشیع، اهتمام به توسعة علمی و آموزشی، پایبندی به اصول، توام با رعایت اعتدال و تقیه، و حضور در مناصب اجرایی و سیاسی بوده است که در نتیجه با از میان رفتن دولت مقتدر شیعهمذهب آلبویه، خللی در جامعۀ شیعه و رهبری علمی آن پدید نیامده است.
یکی از مشهورترین بازخوانی های علی شریعتی از سنت، نظریه امت و امامت اوست. دراین مقاله تحلیل نظر شریعتی درباره امامت نسبت این نظریه از سویی با آراء متکلمان متقدم شیعه و سنت کلامی این مذهب و از سوی دیگر با نظریه دیکتاتوری پرولتاریا در مارکسیسم سنجیده شده و سپس به بررسی و ارزیابی تلاش علی شریعتی برای بازخوانی مفهوم امامت نیز پرداخته است.