-
فصل اول: پيشينه تشيع در عراق
1
-
عراق در دوره صفوي -عثمانی
2
-
انتقال عشاير عرب از جزيرة العرب به عراق
5
-
تشيع در ميان عشاير عراق
6
-
يکجانشيني عشائر و رواج تشيع
9
-
تعامل مذهبي جنوب ايران با جنوب عراق
12
-
بصره از مراکز اصلي شيعه در عراق
15
-
مرکزيت عتبات براي تشيع در قرن نوزدهم
16
-
ناکامي شيعه در گسترش آن به شمال عراق
19
-
اسناد عثماني و مبارزه عليه تشيع
20
-
فصل دوم: جغرافياي انساني و سياسي شيعه در عراق
25
-
سرشماری شیعیان عراق در سال 1920 -919
30
-
جغرافياي سياسي شيعه در عراق
33
-
فصل سوم: گستردگي حضور اتباع ايراني در عراق در آغاز قرن بيستم
39
-
ايرانيان مقيم عراق و حقوق قضايي ويژه
41
-
بحث تابعيت
42
-
ترک تابعيت ايراني توسط شماري از ايرانيان
45
-
خانوادههاي عرب و عجم
47
-
مدارس ايراني در عراق
48
-
حمايت دولت ايران از شيعیان عراق
50
-
فصل چهارم: مرجعيت شيعه، عراق و ايران
51
-
دوره اول: تا آغاز دوره پادشاهي
51
-
مرجعيت فرا ملي
51
-
مسائل قومي و مرجعيت
54
-
ترکيب نژادي در حوزه علميه نجف و کربلا
55
-
مهم ترين مراجع تقليد در عتبات در دوره تسلط عثماني بر عراق
58
-
مراجع نجف و دولت ايران
63
-
شيعيان در ميان عثمانيها و انگليسي ها
65
-
همراهي علماي نجف با جريان اتحاد اسلام
67
-
دوره دوم: دوران پادشاهي
68
-
مرجعيت شيعه:
73
-
سيد ابوالحسن موسوي اصفهاني و تحولات ايران
73
-
انتقال مرجعيت به ايران
79
-
فصل پنجم: مرجعيت در عراق و چالشهاي پيش رو در دوره اخير
81
-
بازگشت مرجعيت به عراق : آيت الله حکيم
81
-
الف: مشارکت فعالتر عربهای شیعه در حوزه نجف
81
-
ب: سياست طائفي در عراق جديد
85
-
ج: آیت الله حکیم و دولت ایران
92
-
اخراج ايرانيان از عراق
96
-
تأسيس حزب الدعوه و برآمدن شيعه در عراق
100
-
دوران مرجعيت آيت الله خويي
107
-
بعث و ايجاد مرجعيت عربي
112
-
ایران و عراق در سه دهه اخیر
120
-
عراق پس از صدام و مرجعیت شیعه
122
-
منابع
135