قرآن و روایات منبع سرشار لطایف و دقایقی هستند که گاه بر قلم و زبان عرفای اسلامی جریان یافته است. روایت باب حدوث اسمای کافی یکی از خزاینی است که امام صادق7 از شهود معصومانة خود به روی مشتاقان معارف الهی گشودند. تأخر ظهور اسماء الهی از مقام ذات، نقش اسم اعظم و اسم مستأثر الهی در ظهور دیگر اسماء الهی، حجاب نوری بودن اسماء ظاهر برای اسم مکنون، ترتیب ظهور اسماء الهی، وساطت اسماء محیطه در ظهور دیگر اسماء الهی و نیز رساندن فیض به مخلوقات برخی از معارف بلند این حدیث هستند که در این نوشتار بدانها اشاره میشود
اعتقاد به منجی موعود و ظهور مصلح جهانی، عقیدهای مشترک بیشتر ادیان الهی و همه مسلمانان جهان است. فرق اسلامی بهرغم برخی اختلافات در فروع، در اصل مهدویت اشتراک دارند و از اینرو یکی از مبانی تقریب مذاهب اسلامی همین عقیده است. با توجه به برنامهریزی گسترده جهان غرب برای انحراف عقاید اسلامی، ترسیم تصویری ترسناک از منجی آخرالزمان مسلمانان، ارائه الگوهای مورد نظر خود برای پایان دنیا و... وظیفه ماست که به دفع شبهات و بیان مشترکات بپردازیم. از اینرو در این پژوهش پرسشهای مرتبط به نزدیکی عقاید شیعه و سنی دربارۀ موضوع مهدویت را بررسی میکنیم و پیشینه فرهنگی این اشتراک را به تصویر میکشیم.