کتابخانه مجازی ادبیات

بنا بر برخی از احادیث،به نظر می‌آید در اسلام مشورت با زنان نهی و سخت مذمت‌ شده است و معمولا در اثبات حرام بودن و ممنوعیت شرعی ورود زنان به عرصه‌های‌ مدیریتی جامعه به این احادیث و حکم مأخوذ از آن استناد می‌گردد.اما این احادیث‌ کدامند؟وضعیت آنها از حیث معنا و سند چگونه است؟تا چه اندازه،به‌طور کلی و در تمام ازمنه یا به‌طور خاص و در زمان حاضر،می‌توان بر آنها اتکا کرد؟ این مقاله،که به روش کتابخانه‌ای،مقایسه و تجزیه و تحلیل داده‌ها انجام شده، می‌کوشد آن تعداد احادیثی را که معمولا در این بحث به آنها استناد می‌شود،از حیث‌ متن و سند،براساس معیارهای نقد حدیث،مورد بررسی قرار دهد تا پاسخی مناسب‌ به پرسش‌های مذکور باشد. امید است که این مقاله در جهت روشن کردن گوشه‌ای از حقایق دینی و عرضه‌ آنها بر جامعه کنونی،بخصوص زنان،گامی مثبت به جلو برداشته باشد.

فاطمه(س) از جمله شخصیت های اسلامی ویژه، با فضیلت ها و خصوصیت های ویژه است. او فرزند بسیار عزیز و نزدیک پیامبر اکرم(ص) و تربیت شده اوست. از سویی دیگر، همسر یکی از بزرگ مردان تاریخ اسلام، علی(ع) است... . ویژگی ممتاز این سرور بانوان، او را مقامی بسیار والا بخشیده و نظر و رای ایشان نسبت به مسائل و موضوعات، حجت و ملاک عمل متدینان قرار گرفته است. از جمله موضوعاتی که پس از رحلت پیامبر(ص) رخ داد، امر جانشینی او بود که در نهایت به تقسیم مسلمانان به دو گروه موافق وضع موجود و مخالف آن(و طرف داران علی(ع)) انجامید. اما موضع فاطمه(س) در این خصوص چه بوده است؟ آیا ایشان ساکت از کنار این اختلافات گذشتند یا آنکه در دفاع از فرد یا جریان خاصی تلاش کردند؟ این تلاش ها چگونه بوده است؟  در این مقاله، که به روش کتابخانه ای و تجزیه و تحلیل داده ها تدوین گردیده، سعی می شود ابعاد فعالیت ها و اقدامات مختلف دخت گرامی پیامبر اکرم(ص)، حضرت فاطمه(س) در خصوص ماجرای خلافت و جانشینی پس از پیامبر(ص) ترسیم شود. در نهایت، آشکار می گردد که ایشان از هیچ اقدامی برای رساندن حق خلافت به محق آن یعنی علی(ع) فروگذاری نکرده اند.