کتابخانه مجازی ادبیات

  شیعیان کشمیر اکنون به چهار گروه عمده تقسیم می‌شوند.این گروه‌بندی، باعث شده تا آنان حتی در مسائل کوچک و روزمره نیز اختلاف نظر داشته‌ باشند.شیعیان از لحاظ اقتصادی نیز از فرقه‌های دیگر ضغیف‌تر هستند.لذا کارکشی از کودکان مانند قالی‌بافی معمول است.در اداره‌های‌ دولتی(مرکزی و ایالتی)اشتغال شیعیان،بیشتر از 2%نیست.درحالی‌که‌ 51%جمعیت را تشکیل می‌دهند.سوادآموزی بین شیعیان 01-51 درصد و بین دختران و زنان 5-6 درصد است. وضعیت فرهنگی کشمیر یکی از موضوعات اصلی است که دولت‌مردان‌ هندی از آن بهره‌برداری سیاسی می‌کنند.شیعیان کشمیر،هم از طرف‌ دولت هند و هم از طرف اهل سنت،مورد هجوم تهاجم فرهنگی قرار گرفته‌اند.آنان برای مقابله با این تهاجم،هیچ نوع امکانات و وسایل در اختیار ندارند. وضعیت دینی شیعیان نیز اسف‌بار است.در حدود نیمی از جمعیت شیعیان‌ کشمیر،از مسائل ابتدایی و روزمره مانند مسائل تقلید بی‌خبرند.شیعیان‌ کشمیر عاشقانه برای اهل بیت علیهم السلام پول می‌دهند،اما تشکیلاتی نیست‌ که از این پول‌ها استفاده بهینه بکند.هزینه‌های هنگفتی برای ساخت‌ حسینیه‌ها می‌پردازند،ولی از فکر شعور حسینی خالی هستند.

تبلیغ دین اسلام در کشمیر توسط روحانیان و صوفیان ایران و آسیای مرکزی آغاز شد. سفر میرشمس الدین از خراسان به آنجا و فعالیت او، سبب شد تا تشیع بیش از پیش در کشمیر رواج یابد. دوره چک‌ها که شیعه بودند، دوره‌ای استثنایی و طلایی در تاریخ تشیع پرفراز و نشیب کشمیر به حساب می‌آید. شیعیان کشمیر در حال حاضر، در تمام زمینه‌ها از دیگر فرقه‌ها و ادیان موجود عقب مانده‌تر هستند. علت اصلی عقب‌ماندگی شیعیان، تقسیم شدن آنان به گروه‌های مختلف است.