کتابخانه مجازی ادبیات

خویشاوندی نسبی عباسیان با خاندان رسالت، پیروی از امیرالمؤمنین حضرت علی‌(ع) در برابر امویان، پی‎گیری خون‌خواهی شهیدان عاشورا، شعارهایی مانند الرضا من آل محمد و یا منصور و گزارش‌هایی درباره منصور و مهدی بودن فرزندان آنان، زمینه‌ای فراهم آورده بود که عباسیان در دوره پیش از خلافت دارای گرایش شیعی و مانند کیسانیه و زیدیه از گروه‌های شیعی شمرده شود. همسانی و همسویی ماهیت جنبش عباسیان با این نمادهای شیعی از موضوعات شایسته پژوهش است. این مقاله با روش گردآوری داده‎ها و تتبع کتابخانه‌ای و با رویکرد وصفی و تحلیلی به بررسی انتقادی ماهیت جنبش شیعی عباسیان می‌پردازد. این ارزیابی نیازمند سنجه‌هایی در زمینه جایگاه اجتماعی جنبش، جایگاه دینی رهبران جنبش، رفتار رهبران عباسی، انگیزه و اهداف جنبش و دست‌آورد جنبش برای شیعیان است تا میزان باور و همراهی عباسیان با اندیشه‌های شیعی در فرآیند جنبش تا دست‌یابی به خلافت روشن گردد. یافته‌های این پژوهش نشان‌دهنده آن است که هم‌گرایی جنبش عباسیان با باورهای شیعی در یک فرآیند پنهان چرخش داشته است و گام‌به‌گام به اندیشه‌های گروه‌های رقیب شیعه گرایش پیدا کرده‌ است.

بدون تردید مرجعیت علمی، یعنی تبیین و تفسیر آیات مبهم و متشابه و بیان معارف و احکامی که به روشنی و صراحت در قرآن کریم نیامده، مانع برداشت نادرست و نزاع علمی در میان مسلمانان است. این امر از شئون و وظایف پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله است که پس از ایشان به اهل بیت علیهم السّلام واگذار شد. یکی از ادله مهم این مسئله که در منابع روایی اهل سنت نیز به آن پرداخت شده، روایات نبوی مورد پذیرش اهل سنت است. ایشان معتقدند اگر چیزی با سنّت نبوی که در راس آن سخنان رسول خداست اثبات شده باشد، حجت و معتبر است. احادیثی مانند ثقلین، مدینه العلم و سفینه نوح از جمله روایات بیان کننده مرجعیت علمی اهل بیت علیهم السّلام است که در این نوشتار با روش تحقیق تحلیلی- توصیفی و با مراجعه به منابع کتابخانه¬ای، چگونگی دلالت آنها بر مرجعیت علمی عترت پیامبرصلی الله علیه و اله با تکیه بر منابع مکتوب اهل سنّت بررسی شده است. در این جستار این نتیجه به دست آمده است که پاره¬ای از این احادیث تنها در مورد حضرت علی علیه السّلام وارد شده است، اما از آنجا که علم آن حضرت بعد از ایشان به دیگر امامان منتقل شده است، این شان شامل دیگر معصومین علیهم السّلام نیز خواهد شد.

این مقال شرحی است بر کلام امام رضا علیه السلام در باب صفات شیعیان. امام رضا علیه السلام ویژگی بارز شیعه واقعی را اطاعت محض از خدای سبحان، انجام وظایف الهی و پرهیز از محرمات و نافرمانی خدا می دانند. همچنین ویژگی های شیعیان عبارتند از: خداترسی، اطاعت از او، فروتنی و خشوع، امانت داری و یاد فراوان خدا، اقامه نماز و روزه، نیکی به والدین، مراعات حال همسایگان، مستمندان و یتیمان، راستی گفتار، تلاوت قرآن، نیکی به مردم. امانت داران واقعی شیعه، به درستکاری و امانت داری میان خویشان و مردم شهره هستند. اگر کسی صرفا ادعای دوستی با خدا و اهل بیت علیهم السلام داشته باشد، هیچ گاه امان نامه آزادی از جهنم نخواهد داشت. ملاک محبت و ولایت اهل بیت علیهم السلام، اطاعت از خدا و ملاک دشمنی با آنها، عصیان و نافرمانی از خداست. ازاین رو، ولایت و محبت اهل بیت علیهم السلام با عمل صالح و اطاعت خدا به دست می آید.

این مقال در مقام بیان ویژگی های شیعیان واقعی از زبان امیرمومنان علی علیه السلام است. برخی از ویژگی های شیعیان واقعی عبارتند از: همواره ذکر خدا بر زبانشان جاری است، از دنیا رویگردانند، آثار توجه به خدا در چهره آنان هویداست، راهبان شب و شیران روز هستند. حلیم و بردبارند. کریم و بزرگوارند. زمین را فرش خود، آب را عطر و قرآن را شعار خود قرار داده اند. در میان مردم گمنام هستند. نسبت به پست و مقام دنیایی بی اعتنا هستند. شرّ ایشان به کسی نمی رسد. دل هایشان غمناک و خواسته هایشان اندک است. به کسی اظهار نیاز نمی کنند. گشاده رو و با خوش رویی با مردم برخورد می کنند. دارای عزت نفس هستند. نیازهایشان اندک و به لقمه نانی اکتفا می کنند.