سعي نگارنده در اين مقاله بر آن است تا به معرفي يكي از شاعران متعهد پارسي گوي شيعه در قرن هفتم ه. ق بپردازد. مولانا كاشي آملي به دليل نداشتن ديوان شعر، ناشناخته مانده است و در كتب تاريخ ادبيات و يا آثاري كه به شرح احوال شاعران اختصاص مي يابد اطلاع زيادي از وي داده نشده است. نگارنده به اقتضاي تاملي كه در باب شعراي شيعي داشته است به اشعاري از شاعر مورد نظر برخورد كه هم از جهت لفظ در خور توجه بود و هم از نظر موضوع و محتوا. پس از بررسي بيشتر در اين معني، به جمع آوري اشعار وي از داخل جنگها و مجموعه هاي شعري خطي در داخل و خارج ايران پرداخت. درنهايت پس از صرف وقت زياد توانست اطلاعاتي چند از وي فراهم آورد و تقريبا عمده اشعار وي را كه در منابع مختلف خطي پراكنده بود جمع آوري كند. به اميد آن كه در آينده بتوان اين مجموعه را در اختيارعلاقه مندان و شيفتگان اهل بيت- عليهم السلام- و اهل ادب قرار داد.