کتابخانه مجازی ادبیات

روش شناخت دین و طریق دستیابی به معارف الهی یکی از مهم ترین دغدغه های علمای دیندار است. اساسی ترین سوال در این مورد این است که میزان و حدود عقل در این زمینه چگونه است، آیا عقل و وحی با هم سازگارند؟ در فرض عدم سازگاری باچه معیاری، شناخت از دین حاصل می شود؟ در این باره دو نگرش عمده اتحادی و تفکیکی مطرح است. این نوشتاری موضوع فوق را با روش مقایسه ای مورد تامل قرار داده و به این نتییجه می رسد که اگرچه عقل مفتاح و بعضا مصباح دین است ولی از منظر قرآن و سنت دارای لغزش و کاستی است و لذا عقل و وحی دو مرتبه از صلاحیت اسلام هستند که وحی فائق بر اولی و عقل ناظر بر دومی است.