در ادامه تحقیق و تعلیق مقاله مرحوم میرزا ظاهر تنکابنى به بخش تفسیر رسیدیم و براى تکمیل نسبى آن تحقیق مستقلى را آغاز کردیم و در راستاى آن در دو شماره گذشته از تفسیر آغاز و تطور آن و نیز برخى از منابع علوم قرآن سخن گفتیم .اینک براى حفظ روال مقالات پیشین ابتداء بخشى از مقاله مرحوم تنکابنى را مى آوریم و سپس به شناسائى برخى از تفاسیر فریقین خواهیم پرداخت
علم لدنی از اختصاصات و ویژگیهای مهم ائمه شیعه است. مطابق منابع روایی و اسناد تاریخی امام زینالعابدین(ع) نیز بهعنوان چهارمین امام منصوص شیعه از علمی سرشار برخوردار بوده است. حال آنکه متکی بر صفات اخلاقی ایشان بیشتر محققان بر ابعاد اجتماعی و منشهای فردی وی تاکید کردهاند. اما با رجوع به منابع متقدم میتوان دریافت آن حضرت با احراز جایگاه امام، مفسر و محدث، ضمن گرهگشایی از مسائل دینی مختلف با تاکید بر قرآن کریم و با استعانت از علم خویش با درایت به بسیاری از پرسشهای مطرح عصر خود پاسخ میداده است و متکی بر همین ویژگی اخلاقی توام با سرآمدی علمی و پیشقراولی دانشی مرجعیت یافته است. براساس این جایگاه آنچه مقرر است در این جستار بدان پرداخته شود یافت انعکاس سیره علمی امام زینالعابدین در منابع متقدم اهل سنت است و اینکه: امام زینالعابدین(ع) در پهنه علوم گوناگون دینی؛ یعنی فقه، حدیث، فتوا و تفسیر از دید اهل سنت چه جایگاهی داشته است؟ بر پایه یافتههای این تحقیق، منابع متقدم اهل سنت ضمن تاکید گرامیداشت جایگاه علمی امامان شیعه بهویژه امام زینالعابدین(ع) ایشان را بهعنوان فقیه، محدث و مفسر یاد کردهاند و این نشان میدهد که نویسندگان اهل سنت از ابعاد علمی ایشان غافل نبودهاند، بلکه به سیره علمی ایشان از منظرهای گوناگون نگریسته اند. روش این پژوهش، توصیفی و شیوه گرد آوری اطلاعاتش، کتابخانهای بوده است.