المناقب معروفترین اثر ابنشهرآشوب، پیرامون مناقب پیامبر(ص) و اهلبیت((ع)) نگاشته شده است که مورخین و محدثین پس از ابنشهرآشوب از جمله قطبالدین راوندی(م 573) در الخرائج و الجرائح و اربلی(م 692) در کشفالغمه و مجلسی(م 1111) در دو کتاب بحارالانوار و حیات القلوب از این اثر ارزشمند استفاده کردهاند. این نوشتار در پی روشن نمودن روش سیرهنویسی و تاریخنگاری وی در سیرة نبوی است. ابن شهر آشوب مدعی است که در نگاشتن این کتاب از تعصب و ذکر امور بیپایه و نادرست دوری کرده و حقایق کتمان شده را به شیوة صحیح آشکار نموده است. ابنشهرآشوب در مقدمة ارزشمند خویش به گونهای مشروح به روش کار و منابع و طرق حدیثی خود پرداخته است. وی روش سیرهنویسی خود را بر مبنای اصول زیر قرار داده است: استناد گزارشهای تاریخی به آیات، روایات و اشعار؛ بهرهگیری از اقوال اهلسنت؛ در برخی موارد تجزیه و تحلیل رخدادها و گزارشها؛ توجه دادن مخاطب به جنبههای خارقالعاده زندگانی پیامبر(ص)؛ برجسته نمودن صفات و ارزشهای اخلاقی در سیرة پیامبر(ص).
بررسی گزارشهای مرتبط با فضائل اهل بیت(ع) برای شناخت اخبار صحیح و غیرصحیح و تمییز آنها از یکدیگر، بسیار بااهمیت است. در بسیاری از منابع تاریخی و حدیثی، اخبار مناقب اهل بیت(ع) گزارش شده است که باید اعتبارشان بررسی شود. اعتبارسنجی باید با استناد به شواهدی درونی همچون؛ محتوا، راویان و منابع؛ و شواهد بیرونی مانند گزارشهای پیرامونی باشد. این عوامل در هر خبر متغیر و میزان نقش هر یک متفاوت است. «خبر ثعبان» نمونهای از این اخبار است که باید با توجه به شواهد، به درستی آن پی برد. این تحقیق با گردآوری شواهد گوناگون و رجوع به منابع کهن، تلاش میکند درستی «خبر ثعبان» را بررسی کند. تحلیل گزارشها، نشان میدهد که تفاوت موجود در نقلهای خبر، به تنافی آنها منجر نمیشود، بلکه نوعی همپوشانی در آنها مشاهده میشود؛ اما از جنبه اِسنادی، منابع و طرق از قوت لازم برخوردار نیستند. با این حال شواهد پیرامون متن و حاشیه، این ماجرا را باورپذیر در نظر میآورد.
المناقب معروفترین اثر ابنشهرآشوب، پیرامون مناقب پیامبر(ص) و اهلبیت((ع)) نگاشته شده است که مورخین و محدثین پس از ابنشهرآشوب از جمله قطبالدین راوندی(م 573) در الخرائج و الجرائح و اربلی(م 692) در کشفالغمه و مجلسی(م 1111) در دو کتاب بحارالانوار و حیات القلوب از این اثر ارزشمند استفاده کردهاند. این نوشتار در پی روشن نمودن روش سیرهنویسی و تاریخنگاری وی در سیرة نبوی است. ابن شهر آشوب مدعی است که در نگاشتن این کتاب از تعصب و ذکر امور بیپایه و نادرست دوری کرده و حقایق کتمان شده را به شیوة صحیح آشکار نموده است. ابنشهرآشوب در مقدمة ارزشمند خویش به گونهای مشروح به روش کار و منابع و طرق حدیثی خود پرداخته است. وی روش سیرهنویسی خود را بر مبنای اصول زیر قرار داده است: استناد گزارشهای تاریخی به آیات، روایات و اشعار؛ بهرهگیری از اقوال اهلسنت؛ در برخی موارد تجزیه و تحلیل رخدادها و گزارشها؛ توجه دادن مخاطب به جنبههای خارقالعاده زندگانی پیامبر(ص)؛ برجسته نمودن صفات و ارزشهای اخلاقی در سیرة پیامبر(ص).