در طول تاریخ حکومت هاي زیادي در مناطق مختلف ایران پدیدار شده اند که هر کدام از این حکومت ها در یک زمان مشخص حکمرانی کرده اند. تاریخ ایران بعد از سقوط ایلخانی به شکل حکومت ملوك الطوایفی تعریف می شود؛ بدین صورت که در هر یک از مناطق ایران یکی از حکومت هاي محلی صاحب حکومت است. یکی از این حکومت هاي محلی، سربداران است که حدود نیم قرن در مناطقی از خراسان و ایالت قومس حکم راندند . درباره این سلسله به سبب کوچک بودن و کوتاه بودن دوره حکمرانی اطلاعات چندا نی در دست نیست و اطلاعات موجود هم از یک پایه اطلاعات برخوردار نیست و ضروري است که از لحاظ محتوایی مورد نقد و بررسی قرار گیرد. این مقاله در پی آن است که قدیم ترین و اصیل ترین منابع مربوط به سربداران را معرفی و سپس نقد کند . یافته هاي این پژوهش نشان می دهد که بعضی از کتب کاملا جانبدارانه و در ذکر ویژگی هاي مثبت حکومت سربداران نوشته شده است در حالی که دسته ي دیگر تنها به ذکر نواقص حکومت و مراي سربداري اشاره کرده اند اما در این بین کتبی هم که بی طرفانه نوشته شده اند را می توان مشاهده کرد.