سيره امام علي(ع) در مواجهه با قاعدين موضوع اين اثر مي‌باشد. منظور از قاعدين کساني هستند که از بيعت با وي خودداري نموده و يا تعلل ورزيدند و مصلحت خود را در کناره‌گيري از تحولات جامعه ديدند. آن‌ها کساني بودند که در آن برهه از زمان، جو شبهه، ترديد و شک را براي مردم به وجود آورده و از آنجايي که افرادي برجسته و شناخته شده بودند و حرف و عمل آن‌ها بر روي مردم تاثير مي‌گذاشت؛ سکوت و عدم همراهي‌شان با امام به ضرر وي منجر شد. در مقابل امام(ع) با وجود اصرار هوادارنش مبني به مقابله با آنان، حاضر نش که با آن‌ها از راه خشونت وارد شود و پيوسته روش مدارا را برگزيد ولي در عين حال در غالب خطبه‌هاي خود اين افراد را مورد نکوهش و مذمت قرار داده است.

منابع مشابه بیشتر ...

6258135eb9ad8.JPG

حفظ اتحاد و صلح‌طلبی؛ محور عملکرد امام علی علیه السّلام در رخدادهای پیرامون جنگ جمل

لیلا نجفیان رضوی

با رحلت رسول خدا، توجه به رویکرد صلح‌محورِ آن حضرت به منظور حفظ انسجام جامعة اسلامی و اتحاد مسلمانان کم‌تر شد. اما با شروع خلافت امیرالمؤمنین و التزام عملی ایشان به قرآن و سنت پیامبر، توجه به این امر نیز رنگی تازه به خود گرفت. مروری بر عملکرد امام در دوران کوتاه خلافت ایشان و مطالعة موردی جنگ جمل، بر پایة کهن‌ترین متون تاریخی، براین امر گواه است. بر این ‌اساس، پرسش پژوهش حاضر آن است که چه مستندات تاریخی‌ای از نحوة عملکرد امام علی در وقایع پیرامون جنگ جمل وجود دارند که با بهره‌گیری از آن‌ها بتوان بر توجه آن حضرت به حفظ انسجام جامعة اسلامی و اتحاد مسلمانان با رویکردی صلح‌محور صحه ‌گذارد؟ نتیجة این پژوهش توصیفی - تحلیلی، آن است که ایشان با محوریت جلوگیری از ایجاد افتراق در جامعه، ضمن شفاف‌سازی اوضاع برای مردم و فرستادن نمایندگانی نزد فتنه‌انگیزان، با رویکردی صلح‌طلب کوشیدند تا از منتهی‌ شدن فتنه به جنگ جلوگیری نمایند. همان‌طورکه پس از اتمام نبرد، با پرهیز از خشونت و رفتار دین‌محور با بازماندگان، عدم‌مماشات در امور جامعة اسلامی (انتخاب حکم‌ران) و نوشتن نامه و تشریح وقایع برای مردم کوفه و مدینه، در حفظ انسجام جامعة اسلامی و اتحاد مسلمانان کوششی حداکثری داشتند.

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

55006353dcf87.jpg

معتزله و آل بویه

علی فتح قبادپور جهان آباد

مشاهير معتزلي در زمان سه تن از خلفاي عباسي (مأمون، معتصم و واثق) از نفوذ زيادي برخوردار بودن د . دامنه اين نفوذ در زمان متوكل عباسي متوقف گرديد؛ چرا كه وي برخلاف سيره خلفاي قبلي شيوه اهل حديث را برگزيده و به مخالفت با آراء و عقايد معتزله برخاست و آنها را مورد تعقيب و آزار و اذيت قرار دا د . در اين دوره سختگيري اهل حديث نسبت به معتزله در تمام ممالك آغاز شد ولي مجدداً معتزله از زمان شكل گيري آل بويه تا دوره اقتدار آن در ايران از نفوذ زيادي برخوردار شدن د . در اين عصر شخصيتهاي مهم معتزلي مشغول نشر عقايد خود بودند و حتي بعضي از آنها به مناصب بالايي رسيدند كه از اين نمون ه ها مي توان به صاحب بن عباد، وزير دو تن از امراي بويهي و قاضي عبدالجبار همداني، قاضي القضات ري اشاره كرد. در مقاله حاضر ضمن اشاره به مذهب آل بويه، علل گرايش معتزله به ايشان و چگونگي گسترش فعاليت اين جريان فكري، سياسي د رباره آل بويه و نهايتاً افول آنها را به بحث خواهيم گذاشت.

تاریخ/دولت های شیعی/ایران/آل بویه
مقاله