از دیدگاه عرفان، وجود مقدس حضرت فاطمه(ع) مظهر ذات و تمامی صفحات خداوند است. به همین دلیل، آن حضرت از حد وجود و هستی محدود یک انسان فراتر رفته، به هستی نامحدود و مطلق حق پیوسته است. بنابراین، شناخت ابعاد باطنی و مقامات عرفانی آن حضرت بسیار مشکل و فراتر از درک و فهم محدود انسان های معمولی است. برخی از عرفا ضمن بحث درباره سیر الی الله و بیان رمز و رازهای آن، روایت هایی را درباره بعضی از مقامات عرفانی حضرت فاطمه(ع) بیان کرده اند. یکس از مقامات عرفانی آن حضرت مقام «فقر وزهد» است. امام محمد غزالی، فیلسوف و عارف بزرگ جهان اسلام، در کتاب احیاء علوم الدین در باب «فقر و زهد» روایتی درباره حضرت فاطمه(ع) نقل کرده که نشان دهنده عظمت آن حضرت در مقام فقر، یعنی جهاد با نفس و غرق شدن در دریای نامحدود و مطلق هستی حق است. نگارنده ضمن بیان این روایت، مقام «فقر و زهد» را از دیدگاه بعضی از عرفا مورد شرح و تحلیل قرار می دهد.