علامه شعرانی تعلیقات فراوانی بر کتب دینی نظیر تفسیر ابوالفتوح و منهج الصادقین نوشتهاست. در لابلای این تعلیقات نظریات نادری در زمینه جمع و نگارش قرآن و نظم و ترتیب آیات و سورههای آن اظهار کردهاست. حاصل نظریات او این است که نزول دفعی قرآن بر فرشته وحی و نزول تدریجی آن بر قلب پیامبراسلام بودهاست و آن حضرت چنان قرآن را در حافظه داشت که هیچگاه فراموش نمیکرد یا در خواندنش به اشتباه نمیافتاد. جمع آیات در سوره به دستور آن حضرت بود؛ اما جمع سورهها در مصحف به اجتهاد صحابه صورت گرفتهاست و در این خصوص نهی شرعی یا عقلی وجود نداشتهاست .