درک واقع بینانه تحولات سیاسی-اجتماعی و کشف و استخراج(پیام ها و عبرت های) مستتر در نهضت های فراگیر مسلتزم نگرش وبینش تاریخی ای است که تببین گر نهضت و هسته اصلی قیام باشد.نهضت عاشورا نیز به مثابه یک قیام تحول ساز در بستر تاریخی مبتنی بر نظام اندیشه ای و تحلیلی امام حسین(ع) به وقوع پیوست این قیام هدفمندی خلقت و آفرینش،باور به علیت در حوادث در کنار به رسمیت شناختن نقش اراده و اختیار انسانی در ایجاد تغییرات و مسؤولیت دینی در قبال حوادث و نگرشی یکپارچه نسبت به شناخت و تعریف «قدرت» به عنوان بخشی از حق و فهمی تاریخ ساز از حضور در هستی برای انسان را نشان می دهد. در واقع قابل تامل ترین موضوع در مورد نهضت امام حسین(ع)، نه نتیجه مقطعی و حتی نتایج اخلاقی آن بلکه درک عمیق تاریخ سازی انسان های آگاه  به موجودیت خود در هستی برای آینده است.لذا تبیین حرکت امام،ضرورت تامل در فلسفه و تاریخ  از دیدگاه اسلام را می طلبد و نیز این حرکت یک جنبش پویای تاریخ ساز با ماهیت دینی است که بدون  در نظر گرفتن بعد جهانی تاریخی و نگاه پویایی شناسی اجتماعی یا جامعه شناسی تاریخی، جایگاه واقعی و تاریخی آن کمتر قابل درک است.بنابراین درک اهداف فوق در چارچوب بررسی زمینه های تاریخی-سیاسی نهضت و حوادث تاریخی از زمان پیامبر تا زمان امام حسین(ع) میسر است. این مقاله درصدد است تا با پاسخ دادن به دو سوال زیر منجر به نتیجه ای شود که از آن به عنوان تحلیل بر زمینه های تاریخی-سیاسی نهضت عاشورا یاد می کنیم. سوال اول:چرا این واقعه رخ داد؟و سوال دوم:اینکه چگونه به وقوع پیوست؟ پرسش نخست برای این تحقیق اساسی است که در چارچوب مطالعات تاریخی با تاکید بیشتر مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت.

منابع مشابه بیشتر ...

567b90d1b8d3f.jpg

راهکارهای تقریب مذاهب در سیره گفتار امام رضا(ع)

کرم سیاوشی, ندا سلیمانی فر

امت اسلامی ـ برخلاف دستور و ارشاد الهی ـ به دلایلی از همان روز نخستِ پس از رحلت پیامبر(ص)، دچار شکاف و انشقاق شد. این امر در طول سالیانِ دراز پس از پیامبر، آسیبهای بسیاری بر امت اسلام وارد نموده است. هرچند نباید این وضعیت به وجود می­‌آمد، لیکن از نظر دانایان و دلسوزان، چاره این کار نشستن و گریستن و تماشای تداوم آسیبهای آن نبود. بنابراین از همان آغاز، امامان(ع) که دلسوزترین افراد به حال امت بودند، در صدد برآمدند، تا با تدارک راهکارها و در پیش گرفتن رفتارهایی، نه تنها مانع آسیبهای هرچه بیشتر آن شوند، بلکه نوعی از وحدت و همزیستی سودمند را درون امت اسلام شکل دهند. امام رضا(ع) از جمله این امامان گرامی است که با بررسی سیره زندگی ایشان پی می­‌بریم نگرش و روش ایشان به جدّ تقریبی و هم­‌گرا بوده است که با بیان اخوت ایمانی و گفتگوی سازنده، تأکید بر مشارکت پیروان اهل­‌بیت در مراسم و مناسک عبادی و اجتماعی دیگر هم­‌کیشان، سفارش به برقراری روابط اخلاقی و عاطفی با آنها، و ترویج خردورزی و آزاداندیشی، و با صیانت از یکپارچگی دینی ـ حاکمیتی در جامعه اسلامی، در صدد تأمین تقریب و هم­‌گرایی در میان امت اسلام برآمده است.