کتابخانه مجازی ادبیات

ر این پژوهش با تتبع و استناد به منابع متعدد فقهی ثابت شده است وجود یا عدم اشتراط امانت به تنهایی نمی­تواند ضابطه صلاحیت سرپرست کودک قرار بگیرد؛ بلکه در صورتی که عدم امانت سرپرست کودک به ضرر کودک و دفع مصلحت وی منجر گردد، باعث سلب صلاحیت از سرپرست کودک می­شود بویژه اگر سرپرستان کودک، پدر و مادر واقعی وی باشند؛ زیرا حضور کودک نزد والدین خود تا وقتی که به فسق متجاهر نباشند، شرط اساسی سلامت و تربیت صحیح کودک است؛ زیرا والدین به دلیل شفقت ذاتی که نسبت به کودک خویش دارند بیش از هر شخص دیگری به کار مربوط به تربیت کودک اهتمام خواهند ورزید.

  آنچه که در فقه امامیه درباره¬ی مجازات و تنبیه کودک آمده است، مطلق ممنوعیت نیست و با توجه به مقتضیات و شرایط خاصی، شارع مقدس ممنوعیت آن ‌را مرتفع نموده است. در بادی امر عنوان اولیه در مجازات و تنبیه حرمت است و این ظهور بدوی در کودک به طریق اولی صادق است و موارد جواز آن در نوع افراد و هم¬چنین کودک تحت عنوان موارد خاص جعل شده است. تعزیر و تنبیه، دو عنوان کلی هستند که موارد خاص جواز تنبیه و مجازات را شامل می¬شوند. هر چند اکثر فقها در تنبیه بدنی کودک، این دو عنوان را تفکیک نکرده‌اند، اما به نظر می¬آید از آن¬جا که در برخی موارد خاص به آن اشاره نموده‌اند، تفکیک این دو عنوان ضروری است؛ چه آن¬که موارد، حکم، شرایط و بسیاری از لوازم این دو عنوان با هم متفاوت است و ثمرات عملی قابل توجهی در تفکیک این دو عنوان وجود دارد. بسیاری از ضوابط و شرایط تنبیه و مجازات بدنی کودک در کتب فقهی بررسی نشده است.

هجوم مغولان و استمرار درناك و ویرانگر خانان و سرداران مغول بر سرزمین ایران ، جز تباهی، ویرانی و سقوط ، برایندي نداشت . در برهه اي از این تاریخ پر رنج ، که این قوم بیابانگرد و خشن، با خودکامگی و خصایص غیرِ انسانی، ایرانیان را آماج ظلم و ویرانی خود نموده بودند ، گروهی از مردمان خراسان، حماسه اي شگفت و دوران ساز را آفریدند؛ حماسه اي چنان دوران ساز، که تا دیرگاه بر جان و زبان مردمان این دیار و پژوهشگران دوره هاي تاریخی جاودانه ماند. جنبش سترگ سربداران که از مهم ترین جنبش هاي مستقل ملی و شیعی است ، با هدف نابودي ظلم و ستم و در جست و جويِ روابطِ عادلانه ي انسانی ، عدالت و آزادي پا به عرصه ظهور گذاشت . رهبران این جنبش که اغلب از میان توده هاي مردم ب رخاستند، آرمان هاي والایی چون ظلم ستیزي و بیگانه ستیزي ، دادگري و جوانمردي را پیشه راه خود ساختند ؛ اما این آرمان چندان دوامی نیاورد و رهبران جنبش در پی دست یافتن به قدرت ، یکی پس از دیگري ، گرفتار در چنبره ي قدرت طلبی، کشته شدند و از آرمانِ اولیه ي خویش ، در عمل بازماندند . نگارندگان بر در این جستارِ پژوهشی برآنند تا همراه با پرداختن به ویژگی هاي مثبت این جنبش، به بررسی علل افول سربداران با توجه به عنصر قدرت پرداخته ، چگونگی جابه جاییقدرت در بین رهبران این جنبش را واکاوند و به این پرسشِ اساسی پاسخ گویند که آیا ا ین جنبشِ مردمی به آرمان ها و آرزوهاي خویش دست یافت ؟