شيخ اسد حيدر بن محمد بن عيسى از خاندانى مشهور در عراق است كه به سال 1327 قمرى در نجف اشرف ديده به جهان گشود. اساتيد از اساتيد او مرحوم آيةالله حكيم و آيةالله خويى ميتوان نام برد. وى پس از آشنايى با علامه امينى و كتاب الغدير، علاقمند شد تا درباره اهل بيت قلم زند. آثار كتاب الامام الصادق(ع) يكى از آثار او در اين زمينه است. برخى از كتب ديگرى كه از او بر جاى مانده عبارتند از: مع الحسين فى نهضته، عائشه و التشريع الاسلامى، الشيعه فى قفس الاتهام، تاريخ الكوفه، الصحابة في نظر الشيعة الاماميه. آثار اين عالم امامى در ميان اهل سنت و انديشمندان آنان جايگاهى داشته و اين نشان دهنده روش تأليف و برخورد علمى او تواند بود. او را به كثرت مطالعه و تأليف و حسن خلق وصف كردهاند. اسد بر خلاف شيوه جارى بدون لباس معمول روحانى بود و تنها عقال عربى بر سر داشت. اسد حيدر خطيب و شاعر نيز بود و برخى اشعار و سخنرانيهايش در عراق شورى بر پا كرد. گويا همين فعاليتهاى او سبب سخت گيرى نظام حاكم بر عراق شد و او مجبور به ترك اين كشور گرديد و سرانجام به سال 1364 شمسى در كويت درگذشت و جنازهاش به نجف منتقل و به خاك سپرده شد. شيخ اسد حيدر بن محمد بن عيسى از خاندانى مشهور در عراق است كه به سال 1327 قمرى در نجف اشرف ديده به جهان گشود. اساتيد از اساتيد او مرحوم آيةالله حكيم و آيةالله خويى ميتوان نام برد. وى پس از آشنايى با علامه امينى و كتاب الغدير، علاقمند شد تا درباره اهل بيت قلم زند. آثار كتاب الامام الصادق(ع) يكى از آثار او در اين زمينه است. برخى از كتب ديگرى كه از او بر جاى مانده عبارتند از: مع الحسين فى نهضته، عائشه و التشريع الاسلامى، الشيعه فى قفس الاتهام، تاريخ الكوفه، الصحابة في نظر الشيعة الاماميه. آثار اين عالم امامى در ميان اهل سنت و انديشمندان آنان جايگاهى داشته و اين نشان دهنده روش تأليف و برخورد علمى او تواند بود. او را به كثرت مطالعه و تأليف و حسن خلق وصف كردهاند. اسد بر خلاف شيوه جارى بدون لباس معمول روحانى بود و تنها عقال عربى بر سر داشت. اسد حيدر خطيب و شاعر نيز بود و برخى اشعار و سخنرانيهايش در عراق شورى بر پا كرد. گويا همين فعاليتهاى او سبب سخت گيرى نظام حاكم بر عراق شد و او مجبور به ترك اين كشور گرديد و سرانجام به سال 1364 شمسى در كويت درگذشت و جنازهاش به نجف منتقل و به خاك سپرده شد.
نظام حقوقی اسلام بنابر فقه مذاهب پنجگانه آن، امتیازهای مالی ویژهای را برای زوجه در نظر گرفته است که در مقایسه با نظامهای حقوقی غربی تقریبا منحصر به فرد میباشد.از جمله این امتیازها«مهریه»و«حق نفقه»میباشد.مهریه، هدیه و عطیه واجبی است که به زوجه تعلق میگیرد و اگرچه ذکر و تعیین آن در صحت عقد شرط نمیباشد ولی به مجرد عقد، حد اقل به مقدار مهر المثل به عهده زوج قرار میگیرد.حق نفقه زن عبارت است از آنکه مسئولیت تأمین کلیه مخارج زندگی زوجه اعم از خوراک و پوشاک ومسکن و غیره به عهده زوج میباشد و زن در تأمین هزینه زندگی خود و فرزندانش اگرچه توانایی مالی داشته باشد مسئولیتی ندارد.همچنین قوانین ویژهای برای کسانی که از پرداخت«مهریه»و یا«نفقه» خودداری کنند در نظر گرفته شده است.اگرچه تشریع این حقوق مالی در جای خود امتیازی برای زوجه به شمار میآید و منزلت وی را در خانواده استحکام میبخشد ولی در برخی موارد دیده میشود به لحاظ جانبداری از حقوق مرد، علیرغم وجود وظهور مستندات قرآنی و روایی، احکام فقهی و به تبع آن مواد قانون مدنی حقوق زنان را رعایت ننموده است.
کتاب نظریة السنة فی الفکر الإمامی الشیعی التکوّن و الصیروره پژوهشی درباره سنّت و حجیت آن از دیدگاه فقیهان شیعه است. نویسنده کتاب با نگاه تاریخی تحلیلی، یک دوره اعتبار حدیث شیعه را از منظر این دانشمندان در دورۀ زمانی عصر حضور ائمه (ع) تا عصر حاضر، مورد بررسی قرار میدهد. وی سعی دارد اثبات کند که شیعه در هیچ دورۀ تاریخی به سنت ظنی عمل نکرده است و بر همین اساس در 5 فصل اول سنت را در دوره حضور معصومان (ع)، قرن چهارم تا هفتم، قرن هفتم تا نهم، قرن دهم و یازدهم (اخباریون) و عصر حاضر مورد کاوش قرار میدهد. در فصل ششم بحثی پیرامون جریانهای نقدگرای حاضر داشته و در نهایت به ارائه مطالبی درباره حجیت سنت ظنی در حوزۀ غیر فقه و احکام پرداخته است. نویسنده نوشتار حاضر، با هدف معرفی کتاب مذکور، نخست معرفی مختصری از مؤلف کتاب ارائه مینماید. در ادامه، با معرفی کتاب و ذکر اهداف و سؤالات نویسنده آن، فصول کتاب را نام برده و به اختصار محتوای آنها را مورد مداقه قرار میدهد.
نويسنده اين اثر اسد حيدر از علماى معاصر شيعه اماميه است. اين كتاب در چهار جلد تنظيم شده و هر جلد شامل دو جزء است كه البته تفكيك اجزاء، تغييرى در تسلسل صفحات هر جلد ندارد. كتاب به منزله دائرة المعارف كوچكى در تاريخ و فقه و حديث شيعى است و نويسنده به نقد و تحليل تاريخى موضوع موردنظر خود نشسته و از عقايد و آراء شيعى در برابر انتقادهاى وارده بر اين طايفه عالمانه دفاع ميكند. به اقتضاى عنوان كتاب، نويسنده مىبايست در محدوده فقه جعفرى و ارتباط آن با مذاهب چهارگانه اهل سنت سخن بگويد و يا مذهب جعفرى را با ديگر مذاهب مقايسه كند، اما چنين نيست بلكه بسيار فراتر رفته و در عرصههايى گام برداشته كه گاه هيچ ارتباط مستقيمى با موضوع كتاب ندارد. گويا موضوع اصلى براى نويسنده «شيعه» بوده و لذا در هر مناسبتى عرصه سخن را چنان فراخ گرفته كه بتواند از مواضع شيعه در زمينههاى مختلف اعتقادى، كلامى، سياسى، اخلاقى، علمى و فقهى دفاع كند و هر ابهامى را بزدايد؛ هر چند كه ارتباطى با امام صادق و مذاهب چهارگانه نداشته باشد.