کتابخانه مجازی ادبیات

برخی روایات مشهور اسلامی در میراث حدیثی مسلمانان حاکی از آن است که در هر دوره ای بی شک کسی در میان امت وجود دارد که حامل عادل علم دین و حافظ آن است؛ از اهل بیت و عترت پیامبر است و مایه هدایت امت ایشان است؛ امام حی زمان است و مردم موظف به شناسایی و بیعت با او هستند؛ به پادارنده حجت خدا بر خلق است، چه مشهور باشد، چه ناشناس. از طرف دیگر، گزارش های فرقه نگاران حاکی از آن است که شیعیان از ابتدا، معتقد بوده اند که زمین هیچ گاه از وجود حجت و امامی که جانشین امام قبلی باشد، خالی نمی ماند و سلسله امامت پیوسته خواهد ماند. این اعتقاد به وجه افتراق شیعه امامیه با دیگر فرق اسلامی بدل گشته بود تا حدی که این اعتقاد را «نسق» و شیعیان امامی را «اهل نسق» می خواندند. در این پژوهش، با بررسی تاریخ فکر شیعه امامیه، نقش احادیث مذکور را در شکل گیری این باور و وفاداری آنان را به آن احادیث نشان می دهیم.

خداوند در قرآن،اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را از هرگونه آلودگی منزه دانسته و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نیز آنان را همتای کتاب خدا معرفی کرده است.نقش اهل بیت علیه السلام در هدایت و وحدت اسلامی،ضرورت شناخت مصادیق اهل بیت علیهم السلام را بیشتر روشن می‌کند.اینکه اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم علی،فاطمه،حسن و حسین علیهم السلام هستند،تردیدی نیست،ولی برخی قائل‌اند که افراد دیگری نیز جزو آنها به شمار می‌آیند. قرائن درونی و بیرونی آیة تطهیر و همچنین گفتار و رفتار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دلیل بر این است که اهل بیت فقط بر آن پنج نفر و نه فرزند امام حسین تا امام مهدی علیهم السلام اطلاق می‌شود.