در فرهنگ جوامع بشری به زن و جایگاه او همواره با افراط و تفریط نگریسته شده و ماحصل آن موجب گردیده است تا جامعه ای نا متعادل به وجود آید. در این میان، هر از گاهی با طرح های توسعه محور بر مبنای تحلیل و برنامه ریزی جنسیتی، سعی کرده اند وضعیت زنان را بدون توجه به طبیعت و فرهنگ جوامع تغییر دهند که در مرحله عمل ، نه تنها موفق نشده اند، بلکه با چالش های زیادی در زمینه زنان، بخصوص در جوامع غربی مواجه گردیده اند. اما تفکر شیعی به زن مطابق فطرت ، خلقت طبیعت و توانایی های واقعی او می نگرد و بستر خانواده را با محوریت زن، مهم ترین جایگاه می داند. او می تواند بهترین الگو در جامعه امروز جهانی باشد. در این زمینه توجه به فرهنگ جوامع و ارائه الگوی حقیقی اسلامی و طرح حقوق زنان از دیدگاه شرع ، می تواند زمینه و بستر لازم را برای رسیدن به کمال و نقطه مطلوب در جامعه فراهم آورد ؛ زیرا جامعه ای سعادتنمند است که زن و مرد با قرار گرفتن در جایگاه حقیقی خود و توجه به وظایف و مسئولیت های خویش، جامعه را به سوی کمال خلیفه اللهی شدن رهنمون شوند
میرداماد از فیلسوفان و متکلمان بنام شیعه در عصر صفوی است. آثار او را میتوان تبیین گر بسیاری از مقولههای بنیادین کلام شیعی تلقی کرد. در مقاله حاضر برای تبیین اندیشههای کلامی شیعه از دریچه آثار میرداماد، به بررسی موضوعاتی چون توحید، جبر و اختیار، نبوت و... میپردازیم و آنها را به عنوان بنیادهای کلام شیعی مورد امعان نظر قرار میدهیم.
تابلوهای زیبای تشبیهی نهج البلاغه، از طرح های ابتکاری، رنگ آمیزی متنوع، وسعت و عمق بینش، مناظر پویا و پرتحرک، دقت و ظرافت، هماهنگی و تناسب شگفت آور، موسیقی سحرانگیز، وحدت و انسجام فوق العاده ای تشکیل شده که از خیالی قوی و عمیق و عاطفه ای جوشان و صادق و اندیشه ای غنی و خلاق سرچشمه گرفته است. از مهم ترین زوایای هنر امام(ع) در استفاده از تشبیه این است که ایشان مفاهیم مهم و اندرزهای انسانی را با استفاده از تشبیه در اختیار درک و فهم مخاطب قرار می دهد. قرآن کریم، اهل بیت، اسلام، دنیا و متعلقاتش، تقوا و طاعت الهی، موضوعاتی هستند که بیشترین تشبیهات را به خود اختصاص داده اند. هنر و ادبیات امام(ع) و از جمله تصاویر ادبی وی برای خود هنر و ادبیات نیست و همه وجود ایشان در خدمت انسان سازی، هدایت گری و ارشاد و نجات مردم است.
سید حمیری، یکی از شاعران برجسته شیعی است که شعر خود را در خدمت نشر مفاهیم دینی و تبیین فضایل اهل بیت(ع) و دفاع از ایشان قرار داده است. سید حمیری، از آن دسته شاعران نیست که گوهر شاعری خود را یکسره در دامان تشبیه پردازی ها و تصویر سازی های دورودراز بریزد و تصاویر غیرمعمول و رنگارنگ دور از ذهن خلق کند، بی آنکه این تصاویر، محتوای چشمگیری داشته باشند. به نظم کشیدن عقاید ناب و ریشه دار شیعی، چنان بر سراسر چکامـه های این شاعر غلبه دارد که در اکثر قریب به اتفاق موارد، تشبیهات محدودی که شاعر به کار می برد، درخدمت بیان معانی و وضوح هرچه بیشتر محتوای دینی شعر است. محوریت محتوا و معنا در تشبیهات شاعر، از سویی به ساحت بیان هنرمندانه شعر او لطمه می زند و از سوی دیگر میزان والای پایبندی شاعر به عقاید شیعی و اندیشه محوربودن شعر وی را می رساند. زبان و فضای شعر او چنان ساده و روان و موافق با مقتضای حال مخاطب و برگرفته از عناصر زیبای همین جهان پیرامونی ما است که هر جا فضای شعر او خواستار همراه تصاویری برگرفته از عناصر طبیعت می شود، شاعر این نیاز معنایی را با نقاشی هایی که از فضای طبـیعت پیرامـونی ترسیم می کـند، پاسخ می دهد.