کتابخانه مجازی ادبیات

ائمه اطهار (ع)، حاملان اسرار الاهی‌اند که به دلیل اختلاف ظرفیت انسان‌ها، به کتمانشان سفارش شده‌اند. در متون روایی، توصیه‌هایی درباره لزوم تقیه، کتمان و اشارت‌هایی در بهره‌گیری از ایماء، اشاره و رمزگویی در باب مسائل دینی دیده می‌شود. در آموزه‌های ائمه ، تأکید بلیغ بر کاربرد این روش‌ها در تعامل علمی و دینی با دیگران و نیز التزام به طبقه‌بندی حقایق، به وقت تبیین تعلیمات دینی وجود دارد. این نوشتار سخنان اهل بیت درباره این اصل را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده است که امامان شیعه برای حفظ و طبقه‌بندی اسرار و معارف دینی و در نتیجه برای محافظت از جامعه ایمانی، اصل کتمان سرّ را مطرح کرده‌اند. کتمان سرّ، اصلی راهبردی است که به منظور حفاظت از ایمان مخاطب و احتراز از آسیب به اعتقاد آنها در مقابل معارفی که ظرفیت درک آن را ندارند، تحقق یافته است؛ به گونه‌ای که مراقبت‌نکردن از این اصل نتایج جبران‌ناپذیری به دنبال خواهد داشت.

کان لموسم الحج خصوصیة بالغة الأهمیة عند اهل البیت( منذ أیام الاسلام الأولى فی البعثة النبویة حینما وظف الرسول الکریم محمد$ موسم الحج لنشر الإسلام بین القبائل ولتعریة قریش ومواقفها من الإسلام والمسلمین لذلک حاولت منع تواصل الرسول بینه القبائل العربیة بشتى السبل من المقاطعة والحصار ولکنها لم تنجح فااستطاع الرسول التواصل مع زعماء الخزرج والاوس فی یثرب وعرض علیهم الإسلام تقبلوا بذلک وبایعوه على النصرة والذب عنه فکان هذا من ثمرة الحج توظف الرسول الکریم ایضا الحج فی تبلیغ موقفه النهائی من وجود الشرک فی أرض العرب حینما ارسل الإمام علی بن أبی طالب% إلى مکة بتبیلغ سورة براءة عام 9 هج وفی العام التالی حج حجته حجة الوداع التی أوضح فیها التعالیم الأخیرة لدینه وجعل علی بن أبی طالب% خلیفة له ولکن لم تجری الأمور وفق ما أراد$ وفی أیام الإمام علی کان لموسم الحج الوسیلة المهمة لتبیان فساد آراء معاویة وشقه لعصا الأمة إذ لم یستطع الإمام الحج فی أیام خلافته بنفسه لانشغاله بالحروب وفی أیام الحج بین الإمام الحسن% حقیقة الصلح الذی جرى بینه وبین معاویة للناس بعدما أقطار الناس علیه یسألونه عن سبب ذلک توظف الإمام الحسین الحج لإعلان الثورة ضد یزید بن معاویة وخرج من مکة فی الترویة قاصدا العراق وکذلک الحال بباقی اهل البیت الذین وقفوا موسم الحج فی تبلیغ أحکامهم المدینة ومواقفهم من الأحداث والثورات التی اندلعت فی أیامهم وکلک وسیلة لإیصال الحقوق الشرعیة والأموال لهم واستمرت هذه الحالة إلى أیام الجواد والهادی( الذی بدأ یقل اختلاط الأئمة بالناس فی أیامهم لینعدم فی أیام الإمام العسکری% الذی لم یتمکن من الحج ام الإمام الأخیر فتذکر النصوص ان إعلان خروجه للعالم سیکون فی موسم الحج.

پروفسور ناجی در ابتدای سخن، در مورد اهمیت پرداختن به نظریات و تحقیقات خاورشناسان که درباره تشیع انجام داده اند، نکاتی را متذکر شدند و گفتند که شرق شناسی جایگاه مهمی دارد و نزدیک است که به یک علم تبدیل شود. ایشان تلاش کردند تا نمونه ای از کارهای پژوهشی را که شرق شناسان در مورد تشیع انجام داده اند، معرفی نمایند و افزودند: نخستین بار در سال 1923 شخصی به نام دونالدسون اولین کتاب را در مورد تشیع نوشت. این یعنی بلافاصله بعد از انقلاب عراق بر ضد انگلیسی ها که از اهداف آن غلط جلوه دادن عقاید شیعه است و می بینیم که بعدها، این کتاب منبعی برای مطالعات دیگران قرار می گیرد. شرق شناسانی هستند که مباحث مختلف شیعه مانند مهدویت را به پژوهش گذاشته اند که در مکتب آلمانی از اهمیت خاصی برخوردار است و شاهدیم که تا دهه هفتاد قرن نوزدهم به بحث مهدویت می پردازد. در سال 1926 شرق شناسی ایتالیایی به نام کیتانی بر اساس کتاب نصر بن مزاحم منقری واقعه عاشورا را می نویسد که ما در آن زمان این کتاب را در اختیار نداشتیم. فرلاندر دانمارکی کتاب عبدالله بن سبا را نگاشت که برای همه محققان مرجع به حساب می آید. انگلیسی ها هم در مورد جریان غلو در بین شیعیان کار کرده اند و برای ما سوال است که چرا آنها تا این حد به این مساله پرداخته اند.