«امام» در لغت به هر آن چیزی یا کسی گفته می شود که مقدم (پیشرو) و مقتدا (پیشوا) باشد. بررسی مصادیق و مفهوم واژه امام در قرآن حکایت از این دارد که همین معنای جامع لغوی در جمیع کاربردهای آن در قرآن محفوظ بوده، تفاوت صرفا در نوع و مرتبه مقتدایی است. هم چنین، بررسی و نقد دیدگاه های مفسران فریقین این مطلب را به اثبات می رساند که برخلاف دیدگاه فخررازی، آلوسی و کثیری از مفسران اهل سنت که به «رابطه عینیت و این همانی بین اعلاء مرتبه انسانی امامت با نبوت» قائل هستند، «غیریت و فوقیت مقام امامت» نسبت به نبوت و رسالت قطعی بوده، نسبت اعلاء مرتبه انسانی امامت و نبوت نسبت عموم و خصوص من وجه است. و نهایتا با توجه به دلایل و مقدماتی که در مقاله ذکر شده، مراتب امامت در قرآن به ترتیب عبارت است از: ۱ـ لوح محفوظ ۲ـ کتب آسمانی به ویژه قرآن ۳ـ امامت کلیه ای که فوق نبوت و رسالت است. ۴ـ امامت نبوت و رسالت ۵ـ امامت انسان های پیشتاز در تقوا که البته خود مقوله ای ذومراتب است.

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

5a02f4e20429b.JPG

اخبار مناقب اهل بیت (ع)، میراث مشترک امت

مجید معارف

منقبت به‌معنای فعل کریمانه مورد اهتمام خاص قرآن و سنت است.با نگاهی‌ گذرا به قرآن،محورهایی چون خویشاوندی با پیامبر(ص)،سبقت در اسلام و ایمان،هجرت،جهاد و فداکاری در راه شریعت همراه با داشتن بصیرت، مهم‌ترین منقبت‌ها به نظر می‌آیند.اهتمام خدا و رسول(ص)به مناقب،جهت‌ الگوسازی برای انسان‌ها بوده و در برخی مقاطع،توجه به مناقب سبب تحول‌ در جامعه شده است.اخبار مناقب،بخش عمده‌ای از جوامع حدیثی را در بر گرفته و در میان این اخبار آنچه مربوط به عترت(ع)است از امتیازات ویژه‌ای‌ چون کثرت تعداد،محتوای برتر،انتشار و شهرت،صحت سند و نقل همگانی‌ برخوردار بوده و این در حالی است که جریانات حاکم بر مسلمانان نوعا در جهت محو مناقب اهل بیت(ع)حرکت کردند.از طریق مطالعه در تاریخ صدر اسلام و تأمل در اقدامات تخریبی مرتبط با عترت(ع)و فضایل شان این نتیجه‌ حاصل می‌شود که حفظ و انتشار مناقب اهل بیت(ع)در گذر تاریخ،جلوه‌ای از حاکمیت ارادهء الهی در روشن ماندن مشعل هدایت است.

تاریخ/تاریخ معصومان(ع)/کلیات
مقاله