کتابخانه مجازی ادبیات

برخی روایات مشهور اسلامی در میراث حدیثی مسلمانان حاکی از آن است که در هر دوره ای بی شک کسی در میان امت وجود دارد که حامل عادل علم دین و حافظ آن است؛ از اهل بیت و عترت پیامبر است و مایه هدایت امت ایشان است؛ امام حی زمان است و مردم موظف به شناسایی و بیعت با او هستند؛ به پادارنده حجت خدا بر خلق است، چه مشهور باشد، چه ناشناس. از طرف دیگر، گزارش های فرقه نگاران حاکی از آن است که شیعیان از ابتدا، معتقد بوده اند که زمین هیچ گاه از وجود حجت و امامی که جانشین امام قبلی باشد، خالی نمی ماند و سلسله امامت پیوسته خواهد ماند. این اعتقاد به وجه افتراق شیعه امامیه با دیگر فرق اسلامی بدل گشته بود تا حدی که این اعتقاد را «نسق» و شیعیان امامی را «اهل نسق» می خواندند. در این پژوهش، با بررسی تاریخ فکر شیعه امامیه، نقش احادیث مذکور را در شکل گیری این باور و وفاداری آنان را به آن احادیث نشان می دهیم.

مطالعه آثار، روایات و روش کلامی متکلمان شیعه در عهد حضور ائمه نشان دهنده اصالت و استقلال کلام امامیه در محتوا و روش بوده و حتی نشانه­هایی از خوشه­چینی بزرگان معتزله از سفره کلام امامیه را به ما نشان می­دهد. این تحقیق در پی بررسی احوالات شخصی،علمی و اجتماعی یونس­بن­عبدالرحمن و نشان دادن چهره کلامی او می­باشد. یونس­بن­عبدالرحمن از جمله اصحاب جلیل ­القدر امام­کاظم و امام­رضا می­باشد که علاوه بر توثیقات بسیار جواز رجوع به او در اخذ معالم دینی از سوی ائمه صادر شده­است. وی اولین فردی است که با جریان انحرافی واقفیه به مبارزه پرداخته­است.یونس در روش کلامی خود همانند متکلمان کوفه عقل گرایی متن اندیش را سرلوحه خود قرار داده­است. وی در بخش استنباط راه هشام­بن­حکم را پیموده و در این راستا برخی از اندیشه­های او را تبیین نموده­است. در حوزه دفاع با وجود نقل مناظرات اصحاب توسط یونس هیچ مناظره­ای از وی در دست نیست. اما نقل مناظرات متعدد از دیگر متکلمان شیعه نظیر هشام و مومن طاق نشان از پذیرش روش کلامی آنان در دفاع از سوی یونس می­باشد.