کتاب بستان الناظرین فی معرفه ائمه الهادین اثر محمد یوسف بیکا که در سال 1119 - 1120 نوشته شده، شرح چهل حدیثی است که نویسنده ضمن آن سعی کرده است به مسائل مختلفی که به تشیع و اعتقادات صحیح او مربوط می شود، بپردازد. در واقع، می توان آن را اثری در معرفی شیعه و ویژگی های آن دانست. نویسنده در نوشتار پیش رو، با ارائه گزارشی از کتاب، محتوای آن را در بوته بررسی قرار داده است.
مقاله حاضر، سیاست رسمی دولت عثمانی را در عراق دوران عبدالحمید دوم (1876-1909م) بررسی کرده است. نقطه محوری این سیاست که نویسنده به تبیین آن پرداخته، عبارت است از مبارزه با تشیع و به تبع آن، مقابله با نفوذ معنوی ایران در عراق. ابتدا از رقابت ایران و عثمانی بر سر جلب وفاداری اتباع عرب سخن به میان آمده و در ادامه، گزارشهای مأموران رسمی عبدالحمید در عراق تجزیه و تحلیل شده، آنگاه از ناکامیهای دولت عثمانی در پیش برد سیاست رسمی آن دولت و تداوم نفوذ سنتی ایران در عراق نیز به گونهای تلویحی سخن به میان آمدهاست.
مقاله حاضر، سیاست رسمی دولت عثمانی را در عراق دوران عبدالحمید دوم (1876-1909م) بررسی کرده است. نقطه محوری این سیاست که نویسنده به تبیین آن پرداخته، عبارت است از مبارزه با تشیع و به تبع آن، مقابله با نفوذ معنوی ایران در عراق. ابتدا از رقابت ایران و عثمانی بر سر جلب وفاداری اتباع عرب سخن به میان آمده و در ادامه، گزارشهای مأموران رسمی عبدالحمید در عراق تجزیه و تحلیل شده، آنگاه از ناکامیهای دولت عثمانی در پیش برد سیاست رسمی آن دولت و تداوم نفوذ سنتی ایران در عراق نیز به گونهای تلویحی سخن به میان آمدهاست.